Ένα συνταρακτικό γεγονός επηρεάζει άμεσα και έμμεσα τις ζωές πολλών ανθρώπων. Επηρεάζει τους επιζώντες, επηρεάζει όσους σπεύδουν για βοήθεια, επηρεάζει όσους παρακολουθούν τις αφηγήσεις και τις εικόνες. Όταν καταλαγιάσει ο καπνός και η σκόνη οι περισσότεροι ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον εαυτό μας, με αυτό που ζήσαμε, με το αίσθημα της απώλειας, της απογοήτευσης, του θυμού, της θλίψης, του μουδιάσματος, της αγωνίας, με το «τι θα γινόταν αν..».
Η επόμενη μέρα και ο τρόπος που θα διαλέξει καθένας να πορευτεί είναι μοναδικός, όσο μοναδικός είναι ο ίδιος και η ιστορία του, έτσι όπως την έζησε. Σίγουρα δε χωράνε οδηγίες και υποδείξεις για το πώς μπορεί κάποιος να αισθανθεί καλύτερα, να ανακουφιστεί, να βρει διέξοδο. Χρειάζεται χρόνος και χώρος για να αναδυθούν τα συναισθήματα και να γίνει η επεξεργασία. Και όσοι το καταφέρουν αυτό θα είναι οι τυχεροί. Τυχεροί, γιατί θα έχουν βρει έναν τρόπο να μεταμορφώσουν το βάρος τους σε κάτι λυτρωτικό.
Ευτυχώς σχεδόν αυτόκλητα και στιγμιαία δημιουργήθηκε ένα δίχτυ ασφαλείας και ανθρωπιάς για να μας θυμίζει ότι κανένας δεν είναι μόνος και κανένας δεν πρέπει να το περνάει αυτό μόνος του, παρόλο που κάποιοι αισθάνθηκαν έτσι την κρίσιμη στιγμή. Αυτό ακριβώς μας φανέρωσε ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν και πρέπει να αλλάξουν για να έχουμε όλοι δικαίωμα στην κανονικότητα έτσι, όπως θα την ορίσουμε εκ νέου.
Ευτυχώς, τόνοι ειδών πρώτης ανάγκης και γερές δόσεις βοήθειας από ειδικούς είναι στην πρώτη γραμμή για την άμεση ανακούφιση και τη διαχείριση των έντονων συναισθημάτων, σκέψεων και ελλείψεων.
Ωστόσο, η βοήθεια δε χρειάζεται να εξαντληθεί σ’ αυτές τις πρώτες κινήσεις. Χρειάζεται και στα επόμενα βήματα της ζωής, στην επιστροφή στο σχολείο, στην επιστροφή στη δουλειά. Χρειάζεται να στηρίξουμε όσους έχουν ανάγκη, να ανακτήσουν το κλονισμένο αίσθημα της ικανοποίησης, της θετικότητας, της αποτελεσματικότητας μέσα από την καθημερινότητά τους στο σχολείο ή στη δουλειά ξαναβρίσκοντας νόημα και ελπίδα.
Μια καλή αρχή μπορεί να γίνει στα σχολεία. Οι καθηγητές και οι δάσκαλοι να βοηθήσουν τους μαθητές τους να εκφράσουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους σχετικά με τα περιστατικά φυσικών καταστροφών που έχουν έντονο αντίκτυπο στη ζωή μας και στο περιβάλλον, με στόχο τόσο την εκτόνωση και τη δημιουργική επεξεργασία των προβληματισμών όσο και τον εντοπισμό τυχόν προβληματικών καταστάσεων.
Επίσης, όσες εταιρείες και όσοι οργανισμοί έχουν στο δυναμικό τους εργαζόμενους που επηρεάστηκαν από σημαντικά και καταστροφικά γεγονότα, μπορούν να τους στηρίξουν σε υλικό και συναισθηματικό επίπεδο. Η επιλογή της υλικής στήριξης είναι στην ευχέρειά τους. Η παροχή συναισθηματικής στήριξης και η βοήθεια στην προσπάθεια του ατόμου να ξανασταθεί, να θέσει τις προτεραιότητές του, να ξαναβρεί το σκοπό του, είναι το κομμάτι ίσως έχει τη μεγαλύτερη αξία.
Η αλληλοβοήθεια και η δραστηριοποίηση μέσα σε τέτοια περιβάλλοντα μπορεί να βοηθήσει τα άτομα να ανακτήσουν την εμπιστοσύνη τους και να συνεχίσουν. Είναι στο χέρι μας να ξεκινήσουμε και να συνεχίσουμε να βοηθάμε με όσα μέσα έχουμε.
Στο σταδιοδρομώ παρέχουμε υποστήριξη σε θέματα επαγγελματικής συμβουλευτικής και προσανατολισμού. Επιθυμούμε να βοηθήσουμε εθελοντικά στη δεύτερη φάση της ανάκαμψης , στη φάση της ανασυγκρότησης και της επιστροφής στην εργασιακής και σχολικής κανονικότητας.
Αν διαβάζοντας αυτό το κείμενο κάποιος καθηγητής, ή κάποιο στέλεχος βρήκε νόημα και θέλει να ενεργήσει ας επικοινωνήσει μαζί μας στο 2106801621 ή στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. για να συζητήσουμε τους τρόπους και τις λύσεις.